“قراردادهای هوشمند” چگونه کار می کند؟

قراردادهای هوشمند امکان اتوماسیون برخی از جنبه های عملکرد یک سیستم عامل را فراهم می کند. این توافق نامه های دیجیتالی با دریافت دارایی دیجیتال یا ارز رمزنگاری شده ، اقدامات از پیش تعیین شده خود را انجام می دهند. امروزه از قراردادهای هوشمند در همه جای فضای بلاکچین استفاده می شود ، اما همیشه اینطور نبود. بیایید یک لحظه بررسی کنیم که چگونه این پروتکل های مفید برای اولین بار به وجود آمده و بدون نیاز به مداخله شخص ثالث چگونه کار می کنند.

مفهوم اصلی قرارداد هوشمند چهارده سال قبل از ارزهای رمزپایه بوده است. از قضا ، مردی که به عنوان عامل توسعه قراردادهای هوشمند شناخته شده است چیزی جز نیک سابو معروف بیت کوین نیست. بسیاری از مردم معتقدند که نیک به دلیل کارهای قبلی اش در واقع ساتوشی ناکاموتو است.

نیک معروف نظریه پردازی کرد در مورد بیت های ذخیره ارزش با استفاده از سیستم اثبات کار پنج سال قبل از وجود بیت کوین. او همیشه در فضای رمزنگاری پیشگام بوده است. در سال 1994 ، نیک کد قرارداد هوشمند خود را برای عموم منتشر کرد. او همچنین عبارت “قرارداد هوشمند” را ابداع کرد.

نیک سابو از طریق TMNews

چرا “قرارداد هوشمند” مورد نیاز است?

هر قرارداد هوشمند شامل چهار اصل اصلی است. اول ، شما به موضوع قرارداد نیاز دارید. موضوع چیزی است که به قرارداد شما امکان دسترسی به کالاها یا خدماتی را که قرارداد حاکم است می دهد. دوم ، شما به امضاهای دیجیتالی (کلیدهای خصوصی) از همه کسانی که در این قرارداد مشارکت دارند نیاز دارید. این امضاها همان ابتکار قرارداد است. بعد ، مشخصات شرایط قرارداد ارائه می شود. این قسمت جایی است که شما ترتیب دقیق عملیاتی را که با اجرای قرارداد شروع می شود ، مشخص می کنید. سرانجام ، شما به یک سیستم عامل غیرمتمرکز نیاز دارید. یک شبکه بلاکچین قرارداد هوشمند ذخیره شده در افزونگی و در امان ماندن از تغییرات را حفظ می کند.

اجزای قرارداد هوشمند

1. موضوع قرارداد
2. امضاهای دیجیتال
3. شرایط قرارداد
4. سیستم عامل غیرمتمرکز

“قراردادهای هوشمند” چگونه استفاده می شود?

بی نهایت استفاده از قرارداد هوشمند وجود دارد. قراردادهای هوشمند به شما کمک می کنند دارایی های دیجیتال و دنیای واقعی را مبادله کنید. قراردادهای هوشمند در بلاکچین زندگی می کنند و نمی توانند تغییری ایجاد کنند. این امنیت بیشتر این توافقات دیجیتالی را برای بسیاری از سناریوهای تجاری ایده آل می کند.

قراردادهای هوشمند در ICO

پیشنهادات اولیه سکه (ICO) از پروتکل های قرارداد هوشمند در طول رویدادهای تأمین مالی جمعی خود استفاده می کنند. قراردادهای هوشمند به طور خودکار وجوه ارسالی بین شرکت و سرمایه گذار را ردیابی ، محاسبه ، اعطا و توزیع می کنند. برنامه نویسی قرارداد هوشمند ، اتوماسیون کل فرآیند را امکان پذیر می کند.

این اتوماسیون به شرکت ها این امکان را می دهد تا بودجه مخاطبان بیشتری را بپذیرند. حجم کار شرکت افزایش نمی یابد ، اما میزان جمع آوری کمک مالی شرکت گسترش می یابد. ماهیت فراگیر این استراتژی به فشار ICO برای ثبت تعداد در سال جاری کمک کرد. یکی گزارش نشان می دهد که حجم ICO قبلاً دو برابر شده است و تا ماه مه دو برابر است.

شرکت های سنتی به دنبال قراردادهای هوشمند هستند

شرکت های سنتی با ادامه ادغام بلاکچین ، وارد عرصه قرارداد هوشمند می شوند. امروزه سیستم عامل هایی وجود دارند که از قراردادهای هوشمند تقریباً برای همه موارد از جمله املاک و مستغلات ، سرمایه گذاری ها ، حق امتیاز ، انتخابات ، تدارکات و موارد دیگر استفاده می کنند..

Ethereum “قراردادهای هوشمند”

ارز رمزپایه ، Ethereum ، بیشتر به دلیل معرفی مفهوم قرارداد هوشمند به فضای رمزنگاری شناخته شده است. پروتکل ERC-20 Ethereum با استفاده از قراردادهای هوشمند به ایجاد و توزیع توکن کمک می کند. ERC-20 تا کنون پرکاربردترین پروتکل صدور رمز در بازار است.

رمزگذاری قرارداد هوشمند Ethereum از طریق Ethereum.org

Vitalik Buterin ، توسعه دهنده Ethereum ، قراردادهای هوشمند را به عنوان برنامه ای توصیف می کند که “به طور خودکار یک شرط را تأیید می کند و تعیین می کند که دارایی باید به یک نفر برود یا به شخصی که آن را ارسال کرده یا ترکیبی برگردد.”Ethereum از یک پروتکل لایه دوم برای ایجاد قابلیت های قرارداد هوشمند بدون ایجاد ازدحام اضافی در بلاکچین استفاده می کند.

توسعه قرارداد هوشمند

از آنجا که اتریوم آگاهی از قرارداد هوشمند را افزایش داد ، مدل های قرارداد هوشمند پیچیده و پیشرفته تری وارد فضای رمزنگاری شدند. سیستم عامل هایی مانند EOS, استلر, و NEO هنگامی که با سیستم اثبات کار در حال کار با Ethereum مقایسه می شود ، از مکانیزم های اجماع ضایع کننده کمتری استفاده کنید.

قراردادهای هوشمند در حال حذف واسطه از بسیاری از پرکاربردترین سیستم های تجاری امروز است. ماهیت غیر قابل اعتماد این پروتکل ها به کسب و کارها و سرمایه گذاران امکان افزایش همزمان کارایی و امنیت را می دهد. با ورود سیستم عامل های بیشتر به بازار ، باید انتظار ادغام بیشتر این فناوری در سیستم های تجاری سنتی را داشته باشید.